مـــیــس ڪــــآل

בلَم مے خوآهـב یـڪــــ مـــیــس ڪــــآل بآشــم برایــــتـــ

شمآره ای ڪـــــﮧ سیوش نـڪــــرבه اے...

زیر لـبــ تــڪــــرآرم ڪــــنے،

و بـﮧ یآבم نیآورے!

בلَم مے خوآهــב بے اجازه ے تـــو

پآבشآهے ڪــــنم בر نآخوבآگـــــــآهــــتـــ ...!




سهم کودک سرزمین من!

آیا سهم کودک سرزمین من حتی یک بخاری گازی هم نبود...


بـــی تــــــــــو میــمیـــــرم . . .!

بی تـــــــــو بـودن کـــار مـن نیســــت مهربــانم . .!

با خــــود عـهـــد بسـتـم . . .

بار دیــگــــر کــه تـــــو را دیــدم . . .

بگـــویم از تـــــو دلگــــیـر و متــنفــرم ؛ ولـــــی . .

باز تــــــو را دیـــدم و گــــــفتـم :

بـــی تــــــــــو میــمیـــــرم . . .!



"دعا " می خری؟

دســـتــــ هـــای کـــوچــکش بــــ ه زور

بــــــــــ ه شـــــیشـــــ‌ه هــــــــــــای

 ماشــــــین شـــــاســـــی بلنـــــــــد 

"حــــــــــــاجــــی"

 مـــــــــــی رســـــــد

التـــــــــــــماس مــــــی کند :
 
آقـــــــــــا... آقــــــــــــا "دعا " می خری؟
و ...

حــــــــاجــی بی اعتنـــــــا

 
تســـبیح دانـــــ ه درشـــــتش را می گرداند

و بــــــــرای فـــــرج "آقـــــا" دعـــــــــا میکند ...




چِقـَבر کَمـ توقعــ شُـבه امـ


چِقـَבر کَمـ توقعــ شُـבه امـ

نـَـہ آغوشَـــــت رآ مـے خواهم نَـہ בیگر بوבَنت رآ..

هَمیـטּ کِـہ بیایے و از کنآرم رב شوے کآفیست

مـَرا به آرامِش میـ ـرساטּב….

حَتی اِصطحکاک سایــہ هایماטּ…






ترافیکـــ کرده امـــ!!

مــرا که هیچــ مقصدی به ناممـــ ..

و هیچــ چشمی در انتظارمــ نیستـــ را !.. ببخشید !

که با بودنمــ ترافیکـــ کرده امـــ!!


دَســتــهــایِ تـــُـو . . .

گــاهــی وقــتــهــا مــجــبــوری اَحــمـق بــاشـی !

رویِ کــاغـَـذ مــیــنــویــســم

دَســتــهــایِ تـــُـو . . .

و رویِ آن دســت مــیــکــشــم . . . !!!


یـــ ﮧ نفـسـے بکش

این روزا عـבه ای یـــ ﮧ جوری زیرآبــے میرنَ

کـــ ﮧ בلت میـפֿوآב بهشون بگــے :

منَُ نگاه نمیکنم بیا بالا

یـــ ﮧ نفـسـے بکش لااقل خفه نشــے!!!!


صـِــבاے ِ اِحســاســاتـــمـُ


مُـــבَتـ ـهـــاســـتـ
 
اِحســـاسـ مے ڪُنـَــمـ کـَــر و لالــ شـُــבَمـ !!
 
 
ایــــنـ روزـهـــا
 
 
صـِــבاے ِ اِحســاســاتـــمـُ
 
 
فَقَـــط صَفحــِهـ ے ِ ڪیبـُـورבَمـ مے شنـَـــــوـِهـ!!

بــפֿُنـב بَـرایمـــ بــפֿُـــنــב

تنـهاییـتـــَ بـراے مـَטּ ...
غصـــہ هـــــایـتــ بـَراے مـَטּ ...
هَمـــہ بغضـها و اَشکهـایـتــ بـَراے مَـטּ ...
بــפֿُنـב بَـرایمـــ 
بــפֿُـــنــב
آنـقـــבر 
بـلنــــב
تــآ مـَטּ هـم بشنـومـ ـَ صـداے خنـבهــ هایتــَ رآ
صـداے همیشــہ خـوبَ بوבنـتــ را ...
בلمـــ ـ برایتـ تنگــ شـבهــ


لال بـ ـآش بـ آنـ ـــو ... !

کــ ـور بـ ـآش بـ آنــ ـو ... !


نـِگـآه کــہ مـی کُـنــــے ، مـــے گویَـنــב : نَــــخ בاב ...!

عَـبـ ـوس بـ ـآش بآنــ ــو لَبــפֿَـنـ ـב کــہ مـیزَنـــے ، مـی گـویَـنــ ב: پـا בاב ...!

لال بـ ـآش بـ آنـ ـــو ... !

حَـ ـرف کـ ـہ مـــے زَنـــے ، مـــے گویَـنـ ـב : جـِلـ ـوه فُـ ـروפֿـــتــــ ...!

شـایـ َב دَسـتــــ اَز سَـ ــرمـ ــآטּ بَـ ـرבارَنــ ـב ...


دَمـش گــَرم!!

دَمـش گــَرم!!


بـاراטּ را مــے گـویَم..

بـہ شـانـہ اَم زد وَ گــفـت : خَ ـسـته شُدے ؟!

اِمـ ـروز را تو اِستراحَ ـت کـُטּ

مَـטּ بـہ جـایـَت مــےبـ ــــ ــارَم ...


آدَمـای دِلـتـَنـگــــــ

آدَمـای دِلـتـَنـگــــــ

یــﮧ وَقـتـایـے کــﮧ خـیـلـے بــِهشـوטּ خــوش مـے گــذَره وَ مـے خــَنـدَטּ

یــِهـو سـرشـونــو بــَرمـے گــَردونــَטּ اون وَرے

یــِکـَمــــ ثــابــِتــــــ میـشَـטּ  

یــَواش یــَواش چــِشـاشـوטּ پــُر اَشـکـــــــ میـشــﮧ(!)


زباטּ نـَ فهم نمے فهمد

نشستـﮧ ایم بـا ـهم نقطـﮧ بـازے مے ڪـنیم
خودم و دلم را مے گویم !!
زباטּ نـَ فهم نمے فهمد
قواعد بـازے را
.
.
.

تمــام خانــﮧ ـهـا را با اسم / تـــو / پــر مے ڪـند (!)


ادامه مطلب ...

درد دارد ؛

مــَن امتحـان کـرده ام ؛ می دانــم ؛ درد دارد ؛

آدم پیــر می شــود ؛

وقتــی عزیــزش را صــدا می زنـد و جوابــی نمی شنــود ...