تو آمدی ...
به نام عشق
یکی نبود ِ قصّه ام شدی
و بعد از آن
کلاغ آرزوی من
در هیچ قصّه ای
به خانه اش نمی رسد ..
نـــزدیک اذان اســـت
صـــدای ربنـــا بلنــــد...
مـــادری را کنــــار سفـــره ای می بیــــنم
دســـتان مـــادر می لـــرزد...
بمیــــرم ! مـــادر پر ا ز" بــــغض ســت"
"بغــــضی "بــرای نبـــودن فرزنــــدانـــش...
خــــاطره ای در خاطـــرش چـ"ــوبش مــیزند انگـــــار
مـــادر فراموشی دارد...
می پــــرسد :
اینجـــــا کجاست؟
جــــواب میشنــــود:
"خانــــــه سالمنــدان "
مـــی گوینـــــد خوش بــــه حالتـــ!
از وقــــتی کـــه رفتـــه حتـــی "خم " بـــــ ه ابــرو نیــاوردی...!
نـمی دانــــند بعــــضی درد هــــا
کـــمر خم می کـــند نـــــه ابــــرو...!؟
════₪✿₪ ✜ ❤ ✜ ₪✿₪════
+ بــرای فرامــوش کردنـــت هرشـــب آرزوی " آلزایمــر " میکنـم...
خـــوش بـــه حال { تــــــو }...
کــــه وقتـــی " او " آمـــد
بدون هـــیچ دردســـری فراموشم کــــردی.
وایــــ بر مـ ــــنـــ !!
نـداد گــریهــ مجــالـــــ...
کهـ زنمـ بوسهـ ایـ بهـ رخســارتـــــ !
چهـ بگویمـ؟
فشـار غمـ نگــذاشتـــ
کهـ بگویمـ :
.
.
.
خــدا نگهـــدارتــ !
یــادگاری میـگذارم رویِ صــورتـت !
که بــــاد ..
هــر چـه خـواست بــــبرَد ..
جـــــــــز ،
چـشمـــهـایــت !
.
.
.
.
.
بـــــارهــــا گفتم به تو ؛
چـشمــها ،
بــــرای ِ نـــگاه اسـت …
امّــــا ..
تـــــو ..
هــــر روز بـــا آنـها ..
حـــادثــه مــی آفــــریـــــنی !
قورت می دهم سنگینی دردهایم را که گره خورده در گلو!
نفس عمیقی می کشم
چشمهایم می سوزند
قلبم آتش می گیرد
غم! صدایم را می شنوی؟!!!
آدم هـا کـه " عـوض " می شونـد از سـلام و شـب بـخیـر گفتنشان مـی شود ایـن را فـهمیـد. از بوسه هایشان، از حـرف هـا و نگاه هایشان ... از گـودال هـای ِ عـمیـقی کـه بیـن ِ خـودشان می کـَـنـند
نفــس عمیقــی میکشــی
تــا سنــکــپ نکـنـیـ